okreslic co. Dostał te sprawe po kims. Dwie ofiary, które

- To znaczy, wszyscy wiedza wiecej ni¿ ja, ale... tobie chodzi o
Spojrzała na Marle, jakby chciała powiedziec, ¿e jej ojciec nie
mucha, ale Marla postanowiła nie zwracac na nia uwagi. Była
- Biorac pod uwage nasze sledztwo, mo¿e i nie.
niewidzialna... gdzies daleko płakało dziecko... a jakis głos,
- Drzwi były zamknięte na klucz, sędzio. Właśnie mnie pan wpuścił.
- Słyszałem, że wczoraj byłaś z Nevada.
małego chromowanego kosza na smieci.
- Dopiero odzyskałas swiadomosc, kochanie -
dziecinnego. Jamesa nie było w łó¿eczku, co jej specjalnie nie
- Reflektor jest zbyt cie¿ki i nieporeczny, w razie
wyprowadzic z równowagi.
- Chodzi o interesy... Po tym wypadku zupełnie nie moge
wydawac.

Hope chwyciła ją za rękę i ściągnęła z krzesła. Dziewczynka upadła na kolana, lecz natychmiast została doprowadzona do pionu. Ból w ramieniu sprawił, że krzyknęła na cały głos. Jednak bezradny krzyk wzmógł tylko wściekłość Hope. Potrząsnęła córką z całej siły.
oszałamiająca.
- Tak, tak, tak! Ożeń się ze mną w tej chwili.
- To jedyny moment, kiedy mogę być pewny, że wydobędę z ciebie odpowiedź. -
— Niczego nie musicie się obawiać. Już nie.
- Mamo, mogę już wyjść? - zawołała. -
- Jeśli będę chciała zrobić z siebie widowisko, zatańczę nago na stole z przekąskami.
Alexandra zmarszczyła brwi.
Bryce nie odpowiedział, tylko powędrował spojrzeniem ku Klarze.
zebranych w pokoju wydawały się jej obce, na pewno rozpoznałaby nazwiska.
- Nie. - Zebrawszy odwagę, Gloria postąpiła krok do przodu. Matka nie zgromiła jej, nie wpadła we wściekłość, jej twarz nie przeobraziła się raptownie w przerażającą maskę. - Myślałam... myślałam, że może przyjmiesz z powrotem panią Cooper.
- Tak jak „jedzenie” i „ubranie”, których potrzebuję, żeby przeżyć. - Zadrżała z zimna,
mielenie językiem. Osaczają nas jak stado wilków, które wyczuły krew.
dni.” - Pokręciła głową. - Ciekawe określenie. „Żywię nadzieję, że postanowi zostać w
stosował się do jego życzenia.